Twarze Depresji, kampania Stowarzyszenia małych braci Ubogich, zwraca uwagę już od pierwszych słów. Lektorką spotu jest Krystyna Czubówna. Pozyskanie do kampanii głosu, który jest uznawany nie tylko za znany, ale także za wiarygodny, pozwala od razu zwrócić uwagę na poruszany problem.
Pierwsze słowa tego spotu to: Cztery ściany smutku i samotności. I w tym przypadku obserwujemy odwołanie do znanego zwrotu „siedzieć w czterech ścianach”. Zostaje on jednak rozwinięty, mamy poczucie osaczenia, klaustrofobii, 
rosnącego przygnębienia. Pogłębia je sugestywna intonacja lektorki. Przekaz ten jest skierowany zarówno do osób cierpiących na depresję (Depresja jest uleczalna w każdym wieku), jak i do tych, którzy nie zmagają się z tym problemem (Twarze depresji – nie oceniam, akceptuję). Depresja została tu przedstawiona jako choroba, którą można i należy leczyć, tak jak leczy się inne choroby, ale poruszona też została ważna kwestia – społeczny odbiór ludzi z depresją. Depresja postrzegana jest niejednokrotnie jako stygmat.
Hasło Twarze Depresji zwraca uwagę na historie konkretnych ludzi, także ludzi sukcesu, pokazuje, jak wielkim błędem jest utożsamianie tej choroby z dysfunkcją czy patologią.
Stowarzyszenie małych braci Ubogich działa na rzecz osób starszych. “Pragniemy docierać do osób najbardziej potrzebujących naszej pomocy, do tych, dla których największą bolączką jest samotność. Nasi wolontariusze to nie tylko pomocnicy osób starszych, ale przede wszystkim ich przyjaciele. Odwiedzają osoby mieszkające samotnie, troszczą się o ich zdrowie i kondycję psychiczną.”
Więcej informacji o działalności Stowarzyszenia małych braci Ubogich: https://www.malibracia.org.pl/
